Ba[sen] o Warszawie. Pływający basen na Wiśle

Przestrzeń publiczna miasta to nie tylko place, ulice i tereny zielone, ale również akweny i tereny przyległych nabrzeży. W historii Warszawy, Wisła pełniła rolę życiodajnej aorty oraz rekreacyjnego ośrodka miejskich aktywności. Dziś rzeka nie spełnia w pełni adekwatnej funkcji, zarówno do rangi stolicy jak i warunków klimatycznych. Procesowi rewitalizacji nadwiślańskich bulwarów powinny towarzyszyć przedsięwzięcia umożliwiające bezpośredni kontakt mieszkańców z wodą. Realizacja uniwersalnego dostępu do rzeki na Cyplu Czerniakowskim stanowiłaby zaczyn powrotu miasta nie tylko nad Wisłę, ale w istocie do niej. 

Przedstawiona w części teoretycznej baza rozwiązań historycznych i współczesnych basenów i kąpielisk pływających stanowi punkt wyjścia do propozycji projektowej obiektu rekreacyjnego, usytuowanego na wysokości Cypla Czerniakowskiego w Warszawie. Projekt cechuje unikalna funkcja użytkowa, umożliwiająca bezpośrednie korzystania z Wisły na nabrzeżu, z jednoczesnym zapewnieniem ku temu bezpiecznych i dogodnych warunków. Odpowiedź na pytanie postawione w temacie konkursu FUTUWAWA. Jak będziemy mieszkać w Warszawie przyszłości jest przewrotna, gdyż przedstawiona propozycja projektowa jest de facto postulatem powrotu do przeszłości – do czasów, w których kąpiel w wodach miejskiej rzeki była czymś powszechnym i naturalnym. Umożliwienie tego „powrotu do źródeł” można zaliczyć do długofalowych celów nowoczesnej Warszawy przyszłości.

Zaprojektowany obiekt ma formę pływającego, dwukondygnacyjnego pawilonu, mieszczącego zaplecze basenu ze strefą odnowy biologicznej, część gastronomiczną oraz przystanek tramwaju wodnego. Część basenowa umieszczona jest na sąsiednim pontonie, mieszczącym basen przepływowy z ażurowym dnem, basen wydzielony, brodzik dla dzieci oraz deck rekreacyjny. Rozdzielenie programu pomiędzy dwie jednostki wynika ze względów użytkowych i ma umożliwić transport drogami wodnymi.

W trosce o redukcję śladu węglowego związanego z budową i eksploatacją, basen został zaprojektowany z szerokim wykorzystaniem surowca odnawialnego – drewna. Zastosowanie tego materiału w obiekcie użyteczności publicznej wpływałoby dodatkowo na popularyzację dobrych, proekologicznych praktyk projektowych.

Projekt jest dyplomową praca magisterską na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, wykonaną pod opieką dr inż. arch. Łukasza Piątka. Został obroniony w lipcu 2020 r. i uzyskał ocenę bardzo dobrą oraz został zakwalifikowany do grupy 23 najciekawszych prac dyplomowych wykonanych w 2020 roku na warszawskim Wydziale Architektury.