Warszawskie mieszkanie podstawowe

Autor:
Justyna Maria Dunaszewska, Kuba Kopecki, Sergiusz Waluda-Rozmus
Biogram:

Justyna Maria Dunaszewska – obroniłam dyplom II stopnia na wydziale Architektury Politechniki Śląskiej w Gliwicach. W trakcie studiów aktywnie uczestniczyłam w wielu wydarzeniach architektonicznych, miałam okazję spędzić kilka semestrów na zagranicznych uczelniach (Ecole d’Architecture de Saint-Etienne i Universidad del Pais Vasco– Donostia) oraz zdobywać doświadczenie w biurach architektonicznych w Belgii, Polsce czy Francji. Obecnie pragnę się rozwijać w kierunku badania środowiska miejskiego oraz zagrożeń klimatycznych.

Kuba Kopecki – z wykształcenia architekt (Politechnika Wrocławska, Politechnika Śląska) i badacz miast (Studia Miejskie, Instytut Badań Przestrzeni Publicznej, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie). Z doświadczenia projektant i działacz – pracował w biurach architektonicznych w Polsce, Hiszpanii i Niderlandach, działał w katowickiej fundacji antyRAMA i był kuratorem festiwalu twórców przestrzeni miejskiej – A<festivalu. Związany z międzynarodową siecią projektantów MEDS Network i ruchami klimatycznymi. Obecnie pracuje w Fundacji Sendzimira. Pragnie i poszukuje zmian.

Sergiusz Waluda-Rozmus – wykształcony jako architekt (PWSZ w Nysie, Politechnika Śląska). Doświadczenia zbierał współpracując z pierwotnym kołem naukowym, a następnie fundacją antyRAMA, między innymi przy dwóch edycjach warsztatów Posadź się. Wyróżniony w konkursie Przestrzeń wspólna jest wartością w kategorii teoretycznej. Pracuje obecnie w tyskiej pracowni architektonicznej Paradox. Wciąż zadaje pytania.

Opis:

W 2050 roku, gdy my - autorka i autorzy tej pracy będziemy mieć 54/55 lat, Warszawa będzie na pewno innym miastem. Te 29 lat to czas zmian społecznych, systemowych, gospodarczych, ale też czas w którym wszyscy odczują skutki kryzysu klimatycznego.

Powiedzieć, że znalezienie odpowiedzi na wyzwania stojące przed Warszawą nie będzie proste to banał, ale i prawda. Próbowaliśmy dotrzeć jednak do syntezy obecnej sytuacji i problemów z nią związanych.

Wyobraziliśmy sobie miasto, w którym dbamy o siebie nawzajem, w którym przynależność do miejskiej wspólnoty gwarantuje podstawowe potrzeby człowieka – fizjologiczne i bezpieczeństwa. Pokazujemy kilka urywków z Warszawy 2050, ale też proponujemy pomysł i sposoby dotarcia do niego, które według nas pomogłyby w rozwiązaniu dużej części z obecnych wyzwań miasta.

Jak wyglądałoby życie, praca i funkcjonowanie w mieście, w którym każdy_a może być pewien_na dachu nad głową?

Czy to może być Warszawa jutra?

Warszawskie mieszkanie podstawowe
Warszawskie mieszkanie podstawowe
Warszawskie mieszkanie podstawowe
Warszawskie mieszkanie podstawowe
Warszawskie mieszkanie podstawowe
Warszawskie mieszkanie podstawowe
Warszawskie mieszkanie podstawowe
Warszawskie mieszkanie podstawowe
Warszawskie mieszkanie podstawowe
Warszawskie mieszkanie podstawowe
Warszawskie mieszkanie podstawowe
Warszawskie mieszkanie podstawowe