My dear, deer friends
Dominika Misterka – warszawianka przez cztery lata. Odwieczna migrantka, która do Warszawy przybyła znad morza, ale potem wiatr poniósł ją gdzie indziej. Stolicę odwiedza jednak kilka razy w (niepandemicznym) roku. Poza tym urbanistka. Od niedawna specjalizuje się w architekturze krajobrazu. Doświadczenie zawodowe zdobywała głównie w Skandynawii. Studiowałam w Warszawie, Karlskronie i Lund, a teraz pracuje w biurze projektowych w Kopenhadze.
Agata Ponichtera – warszawianka od urodzenia, czyli z dziada pradziada i babki prababki. Warszawę zna zatem od podszewki. Poza tym urbanistka. Migracyjną przygodę rozpoczęła na studiach, wyjeżdżając na Erasmusa do Karlskrony, później do Berlina. Jednak Warszawa osiadła jej w sercu na tyle mocno, że postanowiłam tutaj ułożyć sobie życie na stałe.
„My dear, deer friends” to projekt, w którym badamy, jak będziemy mieszkać w Warszawie przyszłości. Rozpatrujemy ten temat z perspektywy zjawiska migracji. Prognozy demograficzne wskazują, że do 2050 r. liczba ludności w Warszawie zmaleje, ale migranci/tki będą niezmiennie stanowić część jej mieszkańców/nek. To i w nich nadzieja na to, że Warszawa przestanie się wyludniać! Uwzględniamy jeszcze drugą grupę migrującą do i przez Warszawę – dzikie zwierzęta. Migracje są bowiem immanentną częścią bytu wielu z nich oraz, co udowadniamy w projekcie, miasta przyszłości będą ich nowymi domami. Proponujemy dwa typy działań strategicznych, które uczynią Warszawę lepszym miejscem do życia – „wymianę kulturową” oraz „zwierzęcy dobrobyt”.
Wymiana kulturowa – dla grup składających się z osoby, która niedawno przeprowadziła się do Warszawy oraz z 1-2 chętnych mieszkańców/nek. Udział w wymianie jest dobrowolny (wystarczy wypełnić formularz zgłoszeniowy i zostać wybranym/ną). Celem podróży wymiany jest kraj pochodzenia przybysza/ki — to on/a będzie lokalnym przewodnikiem/czką w tej podróży. Podczas wyprawy uczestnicy nawiążą więzi budujące kapitał społeczny Warszawy i lepiej poznają zwyczaje i tradycje swoich nowych sąsiadów. Nowo przyjezdnym będzie zaś łatwiej poczuć się częścią społeczności Warszawy.
Zwierzęcy dobrobyt – zbiór trzech narzędzi: „Karty Warszawiaka-Zwierzaka”, „Zwierzęcej infrastruktury” oraz „Nowych zasad współżycia”. Mają one na celu zapewnienie zwierzętom bezpiecznych szlaków wędrówek oraz poznanie międzygatunkowe, czyli zrozumienie ich obyczajów.
Projekt może być częścią polityki różnorodności dla Warszawy. Dzięki niemu, w czasach „globalnej bezdomności”, gdzie ponadnarodowe przepływy nie mają końca, Warszawa da wszystkim szczęśliwy dach nad głową!
