Koncepcja funkcjonalno-przestrzenna obszaru Stare Świdry
dr inż. arch. Monika Arczyńska – współzałożycielka A2P2, firmy konsultingowo-projektowej zajmującej się m.in. masterplanami (Stocznia Cesarska, z HLA i BBGK), projektami przestrzeni publicznych (woonerf w ul. Abrahama w Gdyni, z NANU) i działaniami partycypacyjnymi w całym kraju. Studiowała na PG i TU Delft. W latach 2006-2017 związana z Heneghan Peng, gdzie projektowała budynki użyteczności publicznej (m.in. Muzeum Egipskie i nagrodzone Aga Khan Award Muzeum Palestyny). Adiunktka na WAPG, stała współpracowniczka branżowych czasopism (Architektura-murator, A&B, czeskie INTRO).
dr inż. arch. Łukasz Pancewicz – współzałożyciel A2P2, członek TUP i ISOCARP, absolwent WAPG. Doświadczenie zawodowe zdobywał w Polsce, Irlandii i USA. W latach 2011-2012 stypendysta na MIT. W latach 2013-2016 główny projektant MPU w Łodzi. Ekspert IRM, doradca w pracach nad Studium Warszawy i innych instytucji. Autor masterplanów i opracowań eksperckich w zakresie planowania. Od 2009 r. wykładowca na PG, UG i kursach podyplomowych. Autor publikacji naukowych i popularnonaukowych. Zajmuje się problematyką dużych projektów urbanistycznych oraz rolą działań oddolnych i partycypacji w planowaniu.
W programie „Osiedla Warszawy” wyznaczono kilkanaście dużych terenów, gdzie w przyszłości mogą powstać nowoczesne, wielofunkcyjne osiedla. Osiedle planowane w Starych Świdrach na Białołęce ma nie tylko zapewniać wysoką jakość życia 15 tysiącom nowych mieszkańców, ale także odpowiedzieć na potrzeby całej dzielnicy, w której bardzo odczuwalne są braki infrastrukturalne.
Wizja przekształcenia terenu obejmującego m.in. dawną fabrykę prefabrykatów oraz składowisko popiołów elektrociepłowni została wypracowana w procesie projektowo-konsultacyjnym przy udziale ekspertów wielu branż – nie tylko urbanistów, ale także socjologów, inżynierów transportu czy architektów krajobrazu specjalizujących się w błękitno-zielonej infrastrukturze.
Na 125-hektarowym obszarze opracowania znajduje się ok. 30 ha zwartych miejskich terenów, położonych niedaleko nadwiślańskiej zieleni. Mają powstać tu publiczne mieszkania, realizowane przez stołeczne TBS. Szczególnie ważne było uzupełnienie infrastruktury społecznej - placówek edukacyjnych, kulturalnych i sportowych – oraz transportowej. Wzdłuż ul. Myśliborskiej i Familijnej zaplanowano nową linię tramwajową, a zaproponowany układ drogowy pozwala na poprowadzenie w każdym kolejnym etapie linii autobusowych. Do najważniejszych założeń projektu należało zaplanowanie około 15 tys. potencjalnych miejsc pracy dla mieszkańców o różnych kwalifikacjach, w sektorze publicznym i prywatnym.
Zaproponowano kilkuetapowy rozwój dzielnicy, oparty na kolejnych krokach rozwoju infrastruktury technicznej i społecznej. Kompozycja osiedla opiera się na spójnym systemie przestrzeni publicznych i terenów zieleni. Są stopniowane od najbardziej miejskich w charakterze od strony już zurbanizowanych terenów, po bardziej naturalne w kierunku Wisły. Podobnie kształtowana będzie zabudowa: od bardziej intensywnego zagospodarowania bufora akustycznego wzdłuż ulicy Myśliborskiej (głównie o funkcji usługowej), przez kwartały zabudowy tworzące zwarty fragment nowej dzielnicy, po bardziej rozproszone budynki zatopione w nadwiślańskiej zieleni. Zaproponowaliśmy liczne zielone połączenia w kierunku Wisły, gdzie na zrekultywowanych składowiskach popiołów powstanie naturalistyczny park.
Cała zabudowa podzielona jest na urbanistyczne „kolonie” – zespoły mieszkaniowo-usługowe, każdy z własną ulicą handlową i charakterystyczną przestrzenią publiczną: targowiskiem, placem z poprzemysłowymi elementami czy przestrzenią rekreacyjną nad zbiornikiem wodnym. Każdy z tych obszarów będzie wyposażony we własną szkołę i każdy będzie realizowany w ramach tego samego etapu inwestycji. Ułatwi to budowanie sąsiedzkich relacji wśród nowych mieszkańców, pracowników i przedsiębiorców. Elastyczność powtarzalnego układu pozwala na jego późniejsze modyfikacje i wypełnianie zabudową o innym przeznaczeniu, jeśli koniunktura lub potrzeby lokalnej społeczności będą zmieniać się w czasie. Zrównoważony rozwój nowych osiedli wymaga nie tylko „zielonych” technologii, ale przede wszystkim prostych, efektywnych rozwiązań pozwalających na przystosowywanie do nowych warunków. Wynikiem przeprowadzonego procesu jest szczegółowy masterplan określający program i parametry planistyczne dla obszaru. Będzie on wykorzystywany do podejmowania dalszych działań planistycznych i inwestycyjnych przez jednostki i podmioty Urzędu Miasta st. Warszawy.
